ردیف و قافیه دو ویژگی اصلی شعر فارسی هستند که در کنار وزن، به شعر آهنگ و زیبایی خاصی می بخشند. اگر نمیدانید ردیف چیستباید به شما بگوییم که ردیف عبارت است از تکرار یک یا چند کلمه یا عبارت در پایان هر بیت. قافیه نیز عبارت است از تکرار یک یا چند حرف در پایان دو یا چند کلمه. جلگه

ردیف و قافیه در شعر نو

در شعر نو فارسی، ردیف و قافیه از ضرورت های شعر بودند و تقریباً تمام اشعار دارای ردیف و قافیه بودند. اما در شعر نو، ردیف و قافیه اختیاری شدند و شاعر می تواند از آنها استفاده کند یا نکند.

شاعران معاصر، از جمله نیما یوشیج، معتقد بودند که ردیف و قافیه محدودیت هایی برای شاعر ایجاد می کند و آزادی بیان او را محدود می کند. بنابراین، آنها از ردیف و قافیه در شعر خود استفاده نمی کردند.البته، برخی از شاعران نو هم ردیف و قافیه را در شعر خود استفاده می کردند.به عنوان مثال، اخوان ثالث در بسیاری از اشعار خود از ردیف و قافیه استفاده می کرد.

بنابراین، می توان گفت که شعر نو فارسی لزوماً ردیف و قافیه ندارد. اما اگر شاعر بخواهد از ردیف و قافیه استفاده کند، می تواند این کار را انجام دهد.

انواع شعر نو فارسی که از ردیف و قافیه استفاده نمی کند

در اینجا چند نوع شعر نو فارسی را می توان نام برد که از ردیف و قافیه استفاده نمی کنند:

  • شعر سپید: شعر سپید یکی از انواع شعر نو فارسی است که در آن ردیف و قافیه وجود ندارد.
  • شعر نیمایی: شعر نیمایی یکی دیگر از انواع شعر نو فارسی است که در آن ردیف وجود دارد، اما قافیه اختیاری است.
  • شعر آزاد: شعر آزاد گونه ای از شعر نو فارسی است که در آن ردیف و قافیه وجود ندارد و شاعر آزاد است که هر طور که می خواهد شعر خود را بنویسد.

در نهایت، این شاعر است که تصمیم می گیرد که در شعر خود از ردیف و قافیه استفاده کند یا نه.

جمع بندی

در پاسخ به سوال اصلی مقاله، می توان گفت که شعر نو فارسی لزوماً ردیف و قافیه ندارد. اما اگر شاعر بخواهد از ردیف و قافیه استفاده کند، می تواند این کار را انجام دهد. در نهایت، این شاعر است که تصمیم می گیرد که در شعر خود از ردیف و قافیه استفاده کند یا نه.

 

منبع: https://www.donyayeharaj.ir/